İnsan geçmişi dağlar gibi köklü, sağlam ve haşmetli ise geleceğe müthiş bir itidal, emniyet ve umutla bakabilendir bazen. Kimi zaman da geçmişi, bu geçmişe dağ, bu dağa da sırtını verdiği diyelim, işte bu sırtını verdiği bir dağ değil de bir çöplük tepesi olduğundan geleceğe yüzünü asarak korku yahut umursamazlıkla boş boş bakandır. İnsan bakıştır.
